(चाल : तुम्हारे पूजन को भगवान..)

किति तरि गोड तुझे हरि ! नाम, स्मरता शांत होतसे काम ।।धृ0।।

गोपी नाम स्मराया गेल्या, देहादेहि नुरेशा झाल्या ।

झाला जीव-भाव बेफाम, स्मरता शांत होतसे काम ।।१।।

दुःशासन द्रोपदिला ओढी,करण्या नग्न वस्त्र ते सोडी।

नामे लाज राखि घनश्याम, स्मरता शांत होतसे काम ।।२।।

भोळा शंकर डमरुवाला, हलाहल मंथनी प्याला ।

नामे पावतसे आराम, स्मरता शांत होतसे  काम ।।३।।

धृव -प्रल्हाद संकटी पडले,वज्रापरि दुःखहि कोसळले। ॒नामे दिले तया जिवदान, स्मरता शांत होतसे काम ।।४।।

तुकड्यादास म्हणे त्या नामे,तरती पाषाणहि परिणामे।

अंती भक्ता दे निजधाम, स्मरता शांत होतसे काम ।।५।।