(चाल. : ऐन दुपारी एकटी..)

रंग लागू दे हृदयास रे, मग होय बुवा लोकात ।।धृ0।।

उगिच कशाला घालशी माळा ।

लावशी  चंदन  भस्म  कपाळा ।

अंतरि भरला   दुर्गुण  सगळा ।

प्रेम भक्तिचा नाही झरा तर, धरितिल जन हे हात रे ! ।। मग0 ।।१।।

बोल कुणाशी  गोजिरवाणा ।

वाग जसा जगतात शहाणा ।

देतिल मग जन हे तुज माना ।

निर्भय हो अन्याय वदाया, राहो मग कुणि तात रे ! ।।मग 0।।२।।

आहे त्यात सदा सुख मानी ।

कर सेवा जनतेची   मनानी ।

दुर्गृण हे  हृदयातुनि   हाणी ।

कधि न करी तू गर्व कशाचा, नम्र राही जगतात रे ! ।। मग0 ।।३।।

काय मिळे   ते खावे   ल्यावे ।

परि हरिचे गुण नित्य वदावे ।

सुख दु:खाना सहन  करावे । 

असत्य लोका दूर करोनी, सत्याची धरि मात रे ! ।। मग0।।४।।

निर्मळ    हो   हृदयापासुनिया ।

भीति नको मरण्याची मनि या ।

कार्य कररि निर्भय   होउनिया ।

तुकड्यादास म्हणे लोकांती, कर नेहमी एकांत रे ! ।। मग0।।५।।