अनुभवियांचा संग मिळाया
(चाल: दुर्दैवाचा अवचित सखये...)
अनुभवियांचा संग मिळाया,
जिव झुरे माझा ।। प्रभूरे ! ।।धृ0।।
कोठुनि हुडकावी ही रत्ने?
केली असतिल कुणी प्रयत्ने ।।
जाउनी धरु मी चरण तयांचे ।
सांगा यदुराजा ? ।। प्रभूरे ! ।।१।।
जिकडे-तिकडे परोक्ष दिसतो ।
अपरोक्षाचा ठावचि नसतो ।।
म्हणोनि वळतो निश्चय मनि या ।
वाटतसे बोझा ! ।। प्रभू रे ! ।।२।।
आपणची हे काहि करावे ।
तरि मग मार्गी अडुनि राहावे ।।
सद्गुरु वाचुनि सोय मिळेना ।
चुकेल अंदाजा ! ।। प्रभूरे ! ।।३।।
धडपड ही सगळी जीवनाची ।
उरली थोडी वेळ वयाची ।।
तुकड्यादास म्हणे ऐकाहो !-
ऐका गुरु - राजा ! ।। प्रभू रे ! ।।४।।
-गुरुकुंज आश्रम, दि. 0७-११-१९६१