(चाल: तू येशिल केव्हातरी..)

कधि येशिल मनमोहना ! पाहण्या भारत अपुला पुन्हा ।।ध0।।

ती मधुर तुझी बांसरी, ऐकु दे एकदा तरी ।

करी प्रसन्न अमूच्या मना,पाहण्या भारत अपुला पुन्हा ।।१।।

भारता ग्रहण लागले, अति गुलाम   जन   जाहले ।

तोडण्या येई बंधना, पाहण्या भारत अपुला पुन्हा ।।२।।

ऐश्वर्य    तुझ्या   वेळिचे, गोपाळ - गोपी - मेळिचे ।

नच स्वप्नि दिसे त्या खुणा,पाहण्या भारत अपुला पुन्हा ।।३।।

तुकड्याचि आस कर पुरी, तू गरुड सावरी  हरी ।

घे धाव नंद - नंदना, पाहण्या भारत अपुला पुन्हा ।।४।।