(चाल- प्रभू हा खेळ दुनियेचा...)

उगिच का बरळता   ऐसे ? बघितल्यावीण   संताशी ।

कळे कोणास वैभव  ते ? ओतल्या जरीही धनराशी ।।धृ0।।

अवलिया संत ! शेगावी, राहतो सांगती ऐसे ।

पहातरि एकदा तेथे, जाऊनी मौज ती कैसी ! ।।१।।

हजारो लोक भक्तीने, लोळती नाव घेवोनी ।

भेटतो-पावतो त्यासी, ऐकिली कीर्ति ही ऐसी ।।२।।

किती तरी भव्य मंदिर हे, गमे जणु राजवाडाची ।

वरी श्रीराम मंदिर हे, समाधी  आत  संताची ।।३।।

ज्ञान घ्या, ध्यान घ्या कोणी, भक्ति घ्या, मुक्ति घ्या कोणी ।

म्हणे तुकड्या दिसे तेसा, भावना हो जशी- तैसी ।।४।।