(चाल: भूमिदानाचं वेड कसं लागल !...)

तीर्थ करायला कशाला लागला ? देव पूजायला कशाला लागला ।।धृ0।।

घरी जमीन असून, नाहि दिलं भूदान, अंगी पैशांचा तान ।

नाहि संताशी विनयाने वागला ।। देव0 ।।१।।

करतो काळाबाजार,अवघा खोटा व्यापार, बोलतो असत्य फार ।

हे सोडून राहा   जगि   चांगला ।। देव0 ।।२।।

जातो पंढरपुरात, थूंकि टाकतो मार्गात, नाहि भजनाला जात ।

हाटि सामान  घेण्यात    रंगला ।। देव0 ।।३।।

सांगतो अपुल्या गावी पुण्य करण्या जाई तेथे आठव नाही ।

जाऊन सीनेमा-तमाशा पाहिला ।। देव0 ।।४।।

कर्ज करितो घरी, जाण्या तीर्थावरी,घेऊन चाकू-सुरी ।

खिसे कापाया बेईमानी शिकला ।। देव0 ।।५।।

नाहि ऐकत किर्तन, सारं विषयात मन, जातो मेळा घेऊन ।

नाहि धड कुणाशि कधि वागला ।। देव0 ।।६।।

दारु-गांजा पिऊन, बसतो अपुला झिंगुन, गप्पा मारतो रंगून !

करतो सेवा करणाऱ्यांच्या टिंगला ।। देव0।।७।।

पाप-कर्मासि सोड, धरि तीर्थाचि जोड, मागची सोडुन खोड ।

तरी     पावेल   गुरुदेव   आपुला ।। देव0 ।।८।।

ऐक तुकड्याची हाक,मानु नकोस राग, सगळ्या जनतेला सांग ।

पाय विचारानं टाक गड्या आपुला।। देव0।।९।।

                                        पंढरपुर दि. २४-0७-१९५३