(चाल: रक्ष रक्ष ईश्वरा भारता...)

ऊठ ऊठ भारता ! आळसी होउनि का बसला ?

महाक्रांतिचा सूर्य-भूमियज्ञ, हा सुरू  झाला ।।धृ0।।

चहुबाजूंनी उदारतेची, दिव्य  लाट  उठली ।

भूमिदान देण्या भूस्वामी, यांचि गर्दि झाली ।।१।।

नको अधिक भूमि ही दोष हा सगळ्यांना कळला ।

भूदानाचा, धनदानाचा, समुद्र खळवळला ।।२।।

गरीब शेतकरी-मजुरांचे ही, हृद्य भरुनि आले ।

बहु दिवसांचे कष्ट आमुचे, म्हणति सफल झाले ।।३।।

ग्रामीण उद्योगास चालना, सहज मिळो आली ।

प्रसन्न खेडी   दिसू   लागली, आनंदे   भरली ।।४।।

कष्ट करुनिया जगू सर्वही, उज्वल करू देशा ।

तुकड्यादास म्हणे प्रार्थू ! त्या अनंत परमेशा।।५।।

                                       मुदखेड, दि.११-०७-१९५३