अभाग्यासि कांहीं घडेल की काय
अभाग्यासि कांहीं घडेल की काय ?
चितना ही खाय मनापाजी ||धृ ||
करावे ते होते उफराटे सदा ।
काय या गोविंदा बाट नेणो ||1||
इच्छा राहे एक घड़तसे एक ।
हात जाते एक सदा काळी ||2||
तुकड्यादास म्हणे सुचेना या जिवा ।
काय या केशवा मनी आहे ||3||