जन्म मृत्युद्धिन यासचि पुजती । सर्वकाळ स्मृति होत राहो
जन्म मृत्युद्धिन यासचि पुजती ।
सर्वकाळ स्मृति होत राहो ॥धृ॥
थोरांचे चरित्र रहावे सामोरी ।
तेणे व्याने करी सर्व लोक ॥1॥
कीर्तिवंत जनी कीर्ति करुनी गेले ।
आम्हासी हे दिले धड़े त्यांनी ॥2॥
तुकडयादास म्हणे वागावयासाठी
पाडल्या परिपाठी व्यवहारी या ॥3॥