(चाल: ठेविले पाऊल दारी..)

आकळावा प्रेम-भावे, श्रीहरी अपुल्या मनी ।lधृ०।।

याविणे ना अन्य साधन, साधते बहुता जना ।

संत-सज्जन बोलती, भक्ती हवी   हृदयातुनी ॥१॥

ना हवे माळा - टिळे, कधि दंडणे वा मुंडणे ।

शुध्द करुनी वासना, पहावा सखा मग लोचनी ।।२।।

भूषणे किति घातली, भस्मे नि कौपिन दंड रे !

शांति ना मिळते तया, फिरला जरी रानी   वनी ॥३॥

भाकिता करुणा तया, निष्काम होउनि अंतरी ।

धाव घे प्रभु आमुचा, घ्या साक्ष संतांची   कुणी ।।४।।

दास तुकड्या सांगतो, हृदयी विचारा आपुल्या ।

किति गोड आहे तो प्रभृ, पहा विषय बाजू सारुनी ।I५l।