(चालः नरजन्म मिळोनी तुला...)

गजवदन नाम हे जया, शरण मी तया, नमिन साष्टांगे ।

रे पार्वती-शंकर-सुता ! धाव गा वेगे ॥धृ०॥

तव स्वरुप पाहुनि अता, रुप मनि ध्याता वृत्ती वळली ।

त्या प्रेमाची ती दुर्वा मम  शिरी   पडली ।।

हे विघ्ननिवारक हरी ! दु:ख दुर करी पाच विषयांचे ।

हे नकळे मजला ज्ञान स्वरूप पाहण्याचे ॥१॥

झळकतसे बेंबी हिरा, मुकुट तो बरा रत्नमय खासा ।

मनि हीच असे गा इच्छा, देइ निवासा ।।

तो अंकित तुकड्यादास, उध्दरी त्यास गणपती देवा !

हा भक्त दुष्ट जरि झाला, पाहि  न  भावा ॥२॥