(चालः अरे हरि प्यालो..)

सुधर रे गड्या ! जन्म अता अपुला ।

काळ टपुनिया जवळ बसला ।।धृ0।।

क्षणिक हे सुख, का बघुनी भ्रमशी ? शेवटी देइल यम फासी ।

शोध अंतरी, का जन्मा येशी ? येउनी सूकरवत होशी ।

काय कारणे, तुज खटपट ऐसी ? व्यर्थचि फिरशी चौऱ्यांशी ।

सोड ही बला, धरि-गुरु-चरणाला ।। काळ0 ।|१।।

मित्र गणगोत, मात-पिता-दारा, स्वप्नसम जाणि नसे थारा ।

या योनीत, भ्रमला जग सारा, पुढे का नरदेही वारा ।

त्वरित लागतो ? चौऱ्यांशी-फेरा, फिरुनिया आला कुविचारा ।

तरी ना तुज मार्ग कसा  दिसला ? ।। काळ०॥२।।

हीच नरतनू, मिटवाया जन्म, म्हणुनि स्मर श्रीगुरुचे नाम ।

कनक-कांतेशी, ना ठेवी प्रेम, हृदयि धर तो श्री रघुराम ।

चुकवि जन्मास, तोडुनिया मरण, करिल भवसागरि तो तरण ।

द्वैत-बुध्दीचा, वास  ठेवि    दुरला ।। काळ0 ।।३।।

घेई गुरुकृपा, कलियुगिचे सार, काढि हा मैलाचा भार ।

धीर धरवेना, ना ये सुविचार, करी तुकड्याला जगपार ।

स्वामि माझिया ! घे चरणी मजला ।। काळ०।।४।।