(चालः कसा निभवशी काळ..)

तारक तू सकला स्वामी ! वससी अक्कलकोटी ।

आलासे अवतरुनि जगी या निजभक्तांसाठी ।।धृ०।।

वर्णु काय महिमान तुझे मी ? वेदांच्या   पार ।

नेति - नेति ओरडती ते की, नच  तुमचा   थार ।।१।।

अनंत नामी वर्णिति तुम्हा, गणति न कोणि करी ।

त्वरित तरे भवसागरि नामे, असला पापी  जरी ।।२॥

अंकित तुकड्यादास गुरुचा, शरण तुझे पायी ।

देई ठाव गा ! चरणी आता   मजला   लवलाही ।।३।।