(चाल: मनाला स्थीर करवाया...)

जरुर का मज जगाची हो ! करिन धावाचि श्रीहरिचा ।।धृ०।।

बहू फिरलो भटकलो मी सदां सागर-पहाडी ही ।

गुरु तो ना मिळे मजसी, दावण्या  मार्ग   मोक्षाचा ॥१॥

गहन केली व्रते सारी, भेटि देईल म्हणुनीया ।

वर्षे सत्राहि खोवियली, न पत्ता अजुनि  पै   याचा ।।२।।

करी कुणी याग-योगांग, दाविती कुणि सदा ढोंग ।

वाढवोनी जटा - दाढी, न  फुटला   पाझर  प्रेमाचा ॥३॥

जाणण्या स्वरुप ते त्याचे, नसे ब्रह्मादिका छाती ।

म्हणे तुकड्या हरि-स्मरणी सदा गुण गात हो नाचा ॥४॥