(चाल: सावळ्या ! ये निर्मला बा..)

ऐक रे ! माझे मना ! तू का भटकसी व्यर्थची ।

धावुनी यम मारि तडतड, प्राण घेईल त्वरितची ॥धृ०ll

ना दया,येईल कुणाला,कीर्ति न कुणी करी तुझी ।

राम जव घेशील हृदयी,   सहज   तरसी, घे  रुची ॥१॥

रामनामे बहुत तरले, शास्त्रांतरिही भरुनि उरले ।

अवयव ज्यांचे रामे भरले, काया झाली  सुवर्णची l।२।।

सांगतशे मी तुला मना रे ! लीनपणे धर गुरु-चरणा रे !

तुकड्यादास आस ही मागे, नित्य नाम स्मरणाची ॥३॥