(चालः प्यारे ! अपनी गठडी खोल..)

गुरुविण जाण कोण तरला ? शास्त्री-पंडित थोर भला ॥धृo॥

महान योगी - ऋषी- देव ठेविती गुरुचरणी भाव ।

जरि का तपी असे मोठा ! बसला गुरुविण त्या   सोटा ।।१॥

शास्त्र ज्या पाठ असे सगळे, गुरुविण अंतर ते न कळे ।

पुस्तकी विद्या पाठ करुन, म्हणे मी संत झालो   जाण ।।२॥

फिरसि चौर्यांशी का प्राण्या ! उपाय त्वरित करी शहाण्या !

तुकड्यादासा नेणवे हो ! ठाव   गुरु - चरणाशी   राहो ।।३॥