(चाल: पतीतपावन नाम ऐकुनी..)

श्री सदगुरु स्वामी आडकुजी ! माया अति घोर ।

शरण तुला रे ! आलो धावत,करि मज- भव-पार  ॥धृ०।।

कामक्रोध मदमत्सर हे तो फार मला छळिती ।

पुनरपि जन्मुनि पुनरपि मरणे, आर्त दारुण पिडती ।

मतति-संपत्ति मायिक सगळी, गमे गोड फार ।।

शरण तुला रे ! ।।१।।

मायबाप गणगोत नको हे आडकुजी   देवा ।

कृपाकटाक्षे जाळुनि टाकी सर्वचि ह्या मावा ।

पुरेपुरे हा सुखदुःखांचा डोंगर गुरूराया !

धाव धाव रे ! वरखेडीच्या मुकुटमणी सखया  !

दावी मजला सदगुरुराया ! निर्मळ सुख- सार ।।

शरण तुला  रे  ! ।।२॥

बहु दिनवाणी तुकड्यादासा नसे कुठे थारा ।

अपुले चरणी लावी मन हे, काटुनि भ्रम सारा ।

चौऱ्यांशीचा फेरा न लगे, बहू मी श्रमी झालो ।

नका दावु हो ! असली माया, बुध्दिहीन बनलो ।

तुकडयादास म्हणे गुरुराया ! ब्रीद तुझे थोर ।।

शरण तुला  रे  ! ॥३॥