(चाल : राधा गौळण करिते मंथन..)

वस्त्र पुरविसी तू द्रोपदिसी, मी बाळ तुझा का नावडता ? ॥धृ०॥

पाच वरुषाचे ध्रुवबाळ तान्हे । अढळपदी दिधले त्या ठाणे ।

पाताळि नेला बळि पायाने । घेसि    धाव    प्रल्हादाकरिता    ॥१॥

मायबाप गणगोत-जिव्हाळा । आणिक इष्टमित्र गण-मेळा I

तुजविण घेई कोण कळवळा ? तारी बाळ   तुझे  जगत्राता ! ।।२॥

त्वरित शिळा चरणे उध्दरसी । चोख्याची बहू ढ़ोरे ओढिसि ।

अर्जुनाचि रणि जीत करविसी । आण गळ्याची, वद गुज आता ॥३॥

काम- क्रोध मद-मत्सर वैरी। गांजिति हे प्रभु ! मला बहुपरी ।

सोसवे न बा ! जाच   श्रीहरी ! धाव    दयाळा   लक्ष्मीकांता ! ॥४॥

पहसि अत किती आडकोजी ! त्वरित प्रेम-पान्हा मज पाजी I

दास-फजीति उचित का तुजसी ?तुकड्यादास पदरि घे नाथा ॥५॥