(चाल: गर्भिणी होती एक हरणी..)

करि कृपा सदगुरुराया ! अजब ही माया ,त्रास सोसेना ।

बहु झाल्या यम - यातना ।।धृ०।।

तोड़ी जन्ममरण-आस हो !

ने निजधामी सावकाश हो !

पावन तू त्रैलोक्यास हो !

बा! ये आडकुजी गुरु ! किती तुज स्मरु ? नये का पान्हा ?

हा काम क्रोध मज अजुनीही   आवरेना ॥१॥

नउ मास उदरी राहिलो ।

बहु तेथे कष्टी    झालो ।

संचिते पारहि निघालो ।

घडी-घडी-पल वय हे जाते,धाव गे माते ! येउ दे स्मरणा ।

बा! अंतकाळि यम दया न दावो कोणा ।।२॥

जग तारायासी   आले ।

ब्रीद पाहि पाहि अपुले ।

ना पाहता वाया    गेले I

बा ! गेली वर्षे सत्रा, जीव घाबरा, त्यजू का प्राणा ?

हरि-चरणि ठाव तो अता तरि हो ! द्याना।।३॥

भवी तुकड्या पावतो व्यथा।

ये   वरखेडीच्या   नाथा !

लावि नाम-स्मरण-पंथा ।

बाळ हा पातकी जरी, आडकुजी हरी ! पुरवि कामना ।

तुकड्या म्हणे  वरदहस्त   तरी   ठेवाना ॥४॥