(चाल: धन्य धन्य गे स्फूर्ति..)

सुखासनी बैसुनी दयाळा ! का गंमत पाहसी ?

ब्रिदावर शून्य कसे घालसी ? ॥ धृ०॥

त्या मातेने नउ महिने हो ! उदरी मज वाहिले।

कष्टही नानापरि साहिले ।।

सोहंमंत्रचि गर्भवासि मज दिला तुम्ही येउनी ।

अता का निष्ठुर बनले मनी ?

अरे ! तुझ्या कृपेने नरदेही पातलो ।

बा ! चौर्यांशीतुनि काय पुण्य लाधलो ?

मम काय भाग्य हे, दारिद्रीच जन्मलो ।

करी करी रे ! कृपा अता तरि त्रासलो मी मानसी ।

ब्रिदावर शून्य कसे चालसी ? ॥१॥

नको मला हा प्रपंच, दिसतो तापांचा डोंगर ।

की उडती झाडी जसे वानर ।॥

नाहि मोकळा, सदा बांधला वाण्याचा बैल हा ।

प्राण कधि वाटे जाईल हा ॥

सोडवी यातुनी मजला आता राया ।

सद्गुरु कृपाळू तू रे ! तोडुनि माया ।

आपुल्या कृपेने लावी तव व्यवसाया ।

धन्य धन्य ते खरे गुरु हो ! भक्ता पाळति निशी ।

ब्रिदावर शून्य कसे चालसी ? ॥२॥

लावुनि नामी कितीक पापी रक्षियले अग्नित ।

कळेना तव महिमा अगणित ॥

मीच दरिद्री तुला कठिण का ? धाव धाव सत्वर ।

ठेवितो श्रीगुरु ! चरणी शिर ।

हा आनंदाचा दिवस, नसे दूसरा ।

आजची येउनी स्वामी ! करुणा करा ।

ना तरी प्राण हा झालासे घाबरा ।

मुयास आस ही लावी ब्रह्मरुप भाससी

ब्रिदावर शून्य कसे  चालसी ? ॥३॥