(चाल: मनमोहन येणार राधिके...)

हरिविण चित्त उदास, गड्या रे ! हरिविण 0।।धृ०।।

गमे पाहता सृष्टि - सुखाला,वाटति है गळफास । गड्या रे ! ।।१।l

दव पळे रानीवनि सगळा, न सुटे त्याचा ध्यास । गड्या रे ! ।|२।।

कोणि तरी मिळवा मज त्यासी, होइन तुमचा दास । गड्या रे ! ।।३॥

तुकड्यादास म्हणे हतभागी, होवो हरि- रुपि वास । गड्या रे ! ।।४।l