(चाल: गावो रिथ सिध मंगल...)

विघ्न-विनाशक नाम हरीचे, सोड नको मनुजा ! अधरीचे llध्रु०।।

काम करित तरतील भवातुनि, जे जन स्मरति सदैव दुरीचे ॥१॥

मन्मानस - मंदीर सुशोभित, हृदयासनि बसवीत उरीचे ॥२॥

मोक्ष-सुखाचा ठावच पावे, काम न काहि मुळीच दुरीचे ॥३॥

चित्त अखंडित हरिच्या स्मरणी, होत शरिर वैकुंठ-पुरीचे ॥४॥

तुकड्यादास म्हणे स्मर प्राण्या ! येइल अंति विमान वरीचे ॥५॥