(चाल: राधे ! इतुका कशाला..)

सोडा आळसा विकारा, जागे होउनी विचारा ।।धृ०।।

आळस ज्याच्या अंतरि राहे,जाइल त्याचे काम लया हे ।

नेती चोर द्रव्य - दारा ।। जागे होउनी 0 ।।१।।

भारतभूची हीच दुर्दशा, पाठि लागली झोप-उर्वशा ।

झाला फोल देश सारा ।। जागे होउनी० ।।२।।

तरुण गमे वृध्दांच्या वाटे, चढले दुर्बलतेचे काटे ।

झाला तोडिचा पसारा।। जागे होउनी 0 ।|३।।

वीरवृत्तिचा लेश न पावे, मान-प्रतिष्ठे, सगळे धावे ।

शिरला अंगि विषय-वारा।। जागे होउनी ।।४।।

आर्यपुत्र जरि जागे झाले, हक्क घेति खात्रीने अपुले ।

खेळे   मुळिचा  दरारा ।। जागे होउनी0 ।।५।।

तुकड्यादास म्हणे तरुणांसी, झोप कशी आली हृदयासी ?

त्यागा काळ-दुर्विचारा ।। जागे होउनी 0 ।।६l।