(चाल : तेचि खरे हो अनुभय योगी..)

राहुनि यमुनातिरी विठोबा  ! का गंमत बघसी ऐसी ?

आलो मीच जिवावर तुझिया, धावुनि मजला दे फासी ।।धृo॥

भानुदास, नरहरी आणि त्या तारुनि नेशी नामासी ।

असे द्वैत का तुजपासी बा ? उचित असे का हे तुजसी ?।।१।।

तुला मागणे काहि नसे हरि  ! देई जोड   मज    पायाची ।

बहु त्रासलो या व्यवहारी, दया     नये    का    दासाची ? ॥२॥

धन-संपत्ती नलगे काही, वास सदा दे पायाशी I

माया ही आवरी दयाळा  !   दे     भक्ती    गुण   गायासी ।।३॥

आण तुला बा ! माझे गळ्याची, दे भेटी मजला त्राता !

अंत पाहसी किती हरी रे  ! तुकड्या हा   बुडतो    आता ॥४॥