(चाल: सदा तुझ्या चिंतनी रमावे..)

हे दिनत्राता ! जगत-विधाता ! का बळकट बनला  ?

कृपणपणे ही दावुनि माया, बुडविसि काय मला ? ॥धृ०॥

पतीत - पावन जाहिर झाला, आज कुठे लपला ।

अज्ञ बालका कृपा करिसि जव, शोभे नाम  तुला ।।१।।

उध्दव ज्याला म्हणती सारे, बोध तूवा केला ।

रुप   धरुनि   कश्यपू - घरी,   प्रल्हाद   राक्षियेला ॥२॥

एकचि भक्त अनेक रुपे घे, इतर का न तरला  ?

दास तुकड्या त्रासुनिया गा ! तव पदि लिन झाला ॥३॥