(चालः चल ऊठ भारता ! आता..)

सदभावे निजभजन करी ।  प्रकटे हृदयी गिरिधारी I।धृ॥

तव देहचिन्ह बाहेरी ।  पालटे क्षणा माझारी ।।

ऐकोनि बोध संतांचा ।  स्वेद अंगि जल ये नेत्री ।।

चैतन्याचे संवादी ।  वैराग्य प्राणजय भारी ॥

आनंद न माये कंठी ।

रोमांच शरीरी दाटी ।

लागे उन्मनिची दृष्टी ।

स्मरताचि होति प्रभु सारी ।  प्रगटे हृदयी 0 ॥१॥

निर्लज्ज होउनी लोकी  ।  हरिचिंतन हृदयी राखी ।।

नामामृत - गोडी चाखी I कामकृोधउर्मी टाकी ॥

चार नारि पोरपणा की I जा झरझर उन्मनि - अंकी ॥

तुकडया वर हाची मागे I

राहिन आडकुजी - संगे I

प्रभू - चरणी मन हे रंगे I

धावुनि मग भय   तो  वारी I प्रगटे हदयी 0 ॥२॥