( चाल : कैदमे हे बुलबुल . . . ) 

ठेविला विश्वास म्हणोनी , पावलो प्रसाद मी । 

धरली तुझी कास म्हणोनी , झालो तुझा दास मी ।।धृ०॥ 

आता एक चित्त करोनी निवांत रहावे । 

सर्वव्यापी रूप तुझे घडो - घडी पहावे ।। 

जे जे कोणी दिसे ते ते तूच - तू म्हणावे । 

मनोभावे जिवे - भावे नम्र सदा असावे ।। 

काम क्रोध लोभ दंभ , ज्याची भुललो रास मी । 

धरली तुझी कास म्हणोनी , झालो तुझा  दास  मी ॥१॥ 

अपुले नि परके आता एकची जाहले । 

प्रभू - लेकरेची आम्ही अनुभवा पाहले ।। 

सुख - दुःख उंच - नीच भेदभाव निमाले । 

जन्म - मरण सगळेची खेळ आम्हा जाहले ।। 

तुकड्यादास म्हणे मागे होत असो उदास मी । 

धरली तुझी कास म्हणोनी , झालो तुझा दास मी ।।२।। 

                                - घुडनखापा, दि. २०-०९-१९५९