सरले सगळे वय आता , जीवनाची तुटली गाथा

( चालः बनबनकी बनवासी रे . . . ) 

सरले सगळे वय आता , जीवनाची तुटली गाथा । 
वाटे थोडे दिवस जीवाचे ! ॥ धृ० ॥ 
बाळपणीचा आठव होतो , खोडसाळ ते वय गेले ! 
उत्तम - वाईट सगळे घडले , मन हे शरमिन्दे झाले ! 
तारुण्याचे पाप भयंकर ,    वदवेना     काही     वाचे ! ॥ १ ॥ 
हरिनामाचा आळस होता , तोंड फुटेना भजनाला । 
नाच - तमाशा येता गावी , वाटे तो अमृत प्याला ! ! 
ऐशा अधमा मुक्ति कशाची ? व्यसनासाठी  मन   नाचे ॥ २ ॥ 
आठवते ते सगळे जेव्हा , जीव घाबरा हा होतो । 
कोणा जाऊ शरण अता मी ? कोण असा तो उध्दारतो ? 
तुकड्यादास म्हणे , गुरुदेवा ! दे तोडुनिया यम - फासे ! ॥ ३ ॥ 
                                - घुडनखापा , दि . २९ - ०९ - १९५९