( चालः सुख आले माझ्या . . . ) 

क्रांतीची ऐका भेरी , जी चुकतची नाही    या   भूवरी ॥धृ०॥ 

नव - मानव हा जागा होउनी पाहतो ।

हा विषय - तमाशा मुळिच जरा ना साहतो । । 

दरडाउनी देती ललकारी , जी चुकतची नाही या भूवरी ॥१॥ तो म्हणतो आम्ही एकची सारे होतो । 

निच - उच असे कधी देवाघरचे नव्हतो । । 

ती फिरुनी करु दुनिया सारी , जी चुकतची नाही या भुवरी ॥ २॥ 

सोडुनि ही व्यसने सरळपणाने राहु ।

तुकड्या म्हणे , सेवा - सहकार्याने जगवू । ।

या चंद्रावरती करु स्वारी , जी चुकतची नाही या भूवरी ।।३।। 

               - घुडनखापा , दि . २२ - ०९ - १९५९