(चालः दीनदयाळा रामा ! कामा..)

लक्ष पुरवुनी पाही प्राण्या  ! दरबार तो विठूचा ॥धृ०॥

भूमि गादी करूनि आधी तंबू दिला नभाचा I

वृक्ष - बगीचे लावुनि द्वारी ध्वज रोविला मेरूचा ।।१॥

गंगा-यमुना जीवन देती दीपक रवी-शशीचा ।

स्वर्ग - नर्क वैकुंठ - पृथ्वी हा  लाभ   प्राक्तनाचा ॥२॥

त्रैविधाला राज्य दिधले अधिकार तो तिघांचा |

स्वर्गि राहूनि प्रपंच करितो तुकड्या दास तयाचा ॥३॥