काळ जातो क्षण-क्षणा ।                                             दिसे आमुच्या नयना ॥ धृ ॥

 परि ही ओढाळ वासना ।                                                 न करी हरीच्या स्मरणा ॥ १ ॥

 क्षणो क्षणी बाह्य धावे ।                                               भोगी जगाचे गोडवे ॥ २ ॥

 तुकड्या म्हणे स्थिर करा ।                                           बुद्धि अंतरी दातारा! ॥ ३ ॥