लोपला का प्रेम भावे !
(चाल: सावळ्या ये निर्मला रे..)
लोपला का प्रेम भावे ! राहशी दुरच्या दुरी ।
वेळ का उरली अता ? मम शून्य झाली वैखरी ।।धृ०।।
नेत्र टवते जाहले, कफ - मेरु हृदयी पातले ।
रोग शरिरी ये भले, मज झोप लागेना पुरी ।।१।l
श्वास ऊर्ध्वचि लागला, हा देह धरणी भागला ।
शिर शिखर तो बाग़ला,अजि कंठ आला खरखरी ।।२॥
वासना उरली अशी, नेई तुझ्या पायी मशी ।
करविशी का गे ! हसी ? तरि धीर मी हृदयी धरी ।।३॥
हाक घे ऐकोनिया, मग जाइ मज भेटोनिया।
दास तुकड्याची दया घे, आस नुरली दूसरी ॥४॥