(चाल: रूसलासी हरि! का बरे...)

सावळी मूर्ति ही गोजिरी । पाहतांना मनासी हरी ।।धृ०।।

अति कोमल चरणांगुले, सिंहासनि शोभति चांगले ।

गळा वैजयंती साजिरी । पाहतांना मनासी हरी 0।।१।।

कटि पीतांबर साजिरा, शिरि मोर-पिसांचा तुरा।

वाजवीतो मधुर  बासरी । पाहतांना मनासी हरी० ॥२॥

दास तुकड्या म्हणे ध्यान हे, आमुच्या जीविचे प्राण हे ।

मुक्ति लाभे, जपा अंतरी । पाहतांना मनासी हरी0।।३॥