(चालः कशी मोहनी घातली गुरुनं...)

असं वेड लावशिल कधी ? मी विसरिन माझी सुधी ।। धृ०।।

तुज वाचुनि कवणा रुसू ? गे माय ! कुणाला पुसू ? ।।१।।

हा देह मी  म्हणता भला, स्वात्मता न उरली   मला ।।२।।

संशयी वृत्ति   पाहुनी, अग !   लाज    वाटते   मनी ।।३॥

नच विरे गर्व  बापुडा,   सोडिचना   अपुला   धडा ।।४॥

जाणीव  वाढली   जरी,   तरि   अंधपणा   वावरी ।।५॥

तुकड्यास ठाव दे अंता,  नच   भासो   देहात्मता ।।६।।