( चाल : निघते पद एक घरी ... )

छळतील किती असेल जन हे ? मज दुःख अता नच पाहवते ।

नच पाहवते करू काय तिथे ? मन नावरते बघता दुरिते ॥धृ 0॥

नच अन्न मिळे गरिबा मजूरा रडताति मुले पडती धरणी I

कपडा न मिळे रडते अबला ही लाज तया  नच   साहवते ॥१॥

बघ शेतकरी चिंतातूर हे नेताति लुटोनी द्रव्य बळे I

वद काय तया जवळी असते ? असते असले दुरुनी दिसते ॥२॥

धनिकांस जरा नच ज्ञान असे अपुले म्हणुनी पिळताति जसे ।

देताति प्रसंगी दंड   महा    करिताति   पुढे   घरदार   रिते ॥३॥

अति लोभिपणा न रुचे प्रभुला म्हणतात जसे दिसते न तसे ।

तुकड्या म्हणे आज असेचि गमे बघु या पुढती करि तो हरि ते ॥४॥