उठा घाटे . मना. . साशा, या. सुीवरती ।

शून्य दिसे जग तुजविण रामा! नेत्र सदा झुरती ।।ध्चृ० ।।

जिवलग गेला वनी तरी का, सुखी राहि कांता ?।

जरा न शांती तिला, तशी गत झाली मज आता।।१॥।

जिकडे पहावे तिकडे अवघे, दुःख दिसे डोळा।

विषय सुखाला झुरती जन हे, सोडुनि घननीळा।।२॥।

 पैसा पैसा  करिता मरती, किति लक्ष्मीकांत ?।

कांत म्हणावे तया कि बसले, सर्प धनावरतं?।।३॥।

चोरी जारी सदा लबाडी, आवड जनलोका।

कशी करु संगती सांग मज, मारु कुणा हाका ?।।४॥।

तुकड्यादासा विटले जग हे, जगास तो विटला।

ने अपुल्या निज-धामा रामा! पूर्ण पांग फिटला ।।५ ।।