धर्म - रक्षणा करावयासी तूच सख्या ! शाहणा ।

भिउ नको लढण्या समरांगणा ।।१।।

अन्यायालासहन करुनी जगणे नाही बरे ।

मरावे धर्म रक्षुनी   खरे ।।

पूर्वजांचिया कुळा पहा हा, कलंक नाही बरा ।

करावा नाश लढोनी पुरा ।।

क्षत्रिय-धर्मा शोभे जैसी रीत धरावी उरा ।

फिरु नये रणांगणाहुनि घरा ।

विश्वासुनि सांगे कृष्ण  आपुल्यापरी ।

ठसविता शब्द हे विजय होय भूवरी ।

या करा तातडी वेळ नसे ही   बरी ।

उभा ठाकला वीर कुरुक्षेत्रात, करी गर्जना ।

वाजती रण - वाद्ये   दणदणा ।।२।।

भारतभूच्या तरूणासाठी बोध देउनी सुखे ।

जाहले जय घेउनि पारखे ।।

सांभाळाया इतिहासासी नित्य जपा सारिखे ।

विरु नका होउनि हृदयी फिके ।।

कर्तव्याची ज्योत जागती सदा असू द्या मनी ।

बोध घ्या गीताजयंतीतुनी ।।

धन्य तो दिवस जै कृष्ण बोधि अर्जुना ।

थरथरा कापती शत्रूंच्या भावना ।

पुण्यात्मे करिती पुष्पवृष्टि त्या क्षणा ।

तोचि दिवस आजिचा गडे हो ! स्मरण व्हावया जना ।

धरा हृदयाशि  नंद   नंदना ।।३।।

शरिरे कितिदा तरी गळाली, बोध गळेना कधी ।

नाहि त्या नाशक कुणि औषधी ।

धन वडिलांचे सांभाळाया अधिकारा घ्या अधी ।

बोध द्या तरुणा हृदयामधी ।।

उठा उठा रे गोपाळांनो ! करा संघ आपुला ।

प्रार्थुया परमेशा - पाउला ।।

हा सोडुनि पळता बोध व्हाल पातकी ।

पूर्वजा दुःख बहु, पाहुनिया घातकी ।

अनुभवा आणता सर्वचि होती सुखी ।

तुकडयादास म्हणे जागे व्हा, विसरु नका हो खुणा ।

रंगवा   रणांगणी   जीवना ॥४॥