(चालः आनंद कंद ऐसा...)

सतसंगि चित्त लावी विसरू नको नरा रे ! ।

व्यसनास त्यागुनीया सतसंग साध जा रे ! ॥धृ0॥

कोणी न येति साथी जग सर्व हे फुकाचे ।

गुरु-संत मार्ग दावी    घे   बोध   निर्मळा   रे ! ॥१॥

सुत-दार चालतीचे पडतीस येति मागे ।

कवडी न देति कोणी मग  रामची   सखा  रे ! ॥२॥

हा देह नष्ट वेड्या ! टाकोनि जाय जीवा ।

मग सांग काय नेशी ? आपुल्यासवे गड्या रे ! ॥३॥

तुकडया म्हणे समज हे गुरूच्या कृपा प्रसादे ।

हो साक्षि या जगाचा तरि मुक्त  होशि   बा  रे ! ॥४॥