(चालः आशक मस्त फकीर हुवा...)

रमला हरि कुंजवनी सखये ! हरहर जिवा अति वाटतसे ॥धृ०॥

किति वेळ असा राहील तिथे ? सांगा तरि जाउनिया हरिला ।

कुणि मोहिल काय झणी सगुणा ? अग ! दुःख असे उरि दाटतसे ।।१।।

किति गोड तयाची बंसि सये ! पशुपक्षि-जिवा रमवी विपिनी ।

मनमोहन- बंसि हरील कुणी, मम चित्त कसे होईल पिसे ।।२।।

शिरि मोर-पिसारा सुंदरसा, योगी बघती हृदयात जसा ।

कुणि काढिल काय हळुच असा ? नेत्रातचि ते रुप साठतसे ।|३।l

चल जाउ झणी बघण्या मिळुनी, दहापाच जणी अति एकहुनी ।

तुकड्या म्हणे भाग्य खुलेल गडे, हरिच्या विरहे जिव फाटतसे l।४।l