(चालः बाळा ! जो जो रे .)

उघड़ा मंदिर हे देहाचे बघण्या आत तयाचे ॥धृ0॥

जळतो दीप सदा जिवनाचा प्रकाश निर्मळ त्याचा ।

नच हा सूर्य - शशी जगतीचा अंत न लाभे त्याचा ॥१॥

वाद्ये गोड किती मधुर गती नाद अनाहत होती ।

अंबर गर्जतसे झणझणती न कळे त्यांची गणती ॥२॥

झरणे वाहतसे चौफेरी इडापिंगळा - धारी ।

झुळझुळ नाद निघे झंकारी सोहं  शब्द   उच्चारी ॥३॥

बसती देवगण आनंदे आपआपुल्या छंदे I

सिंहासन त्यांचे निर्द्वांदे   निर्मल   दलिदलि   नांदे ॥४॥

सुंदर संघ दिसे वृत्त्यांचा जोडा जीव - शिवाचा ।

चाले वाद सदा दोघांचा इहपर भोग   -  सुखाचा ॥५॥

आत्मदेव सदा संतोषी नित्य सत्य अविनाशी ।

साक्षी सर्वांचा   बहुदेशी    अगम्य    निर्गुणवासी ॥६॥

तुकड्यादास म्हणे भक्तांसी भेटा प्रभुरायासी ।

पावन देह करा   हृषिकेशी     आहे     सर्वापाशी ॥७॥