(चाल: बाळा ! जो जो रे ...)

क्षणभरि बोल जरा मधुसुदना ! भय - हरणा भव - शमना ! ॥धृ0॥

बालक दीन अम्ही घाबरलो तव माया - भ्रमि भ्रमलो ।

न सुचे काही अता हिन झालो विषयातचि गुरफटलो ॥१॥

नच तव मार्ग दिसे प्रभुराया ! अंधारी निर्जनि या ।

जाऊ पाहू कुठे ? तुज सखया ! भेट भेट   येउनिया ॥२॥

नाना भिन्न मते लोकांची ऐकू मात कुणाची ?

सांगिल कोण मला ज्ञानाची   वाणी    उपदेशाची ? ॥३॥

निष्ठर का होसी ? निर्दयची नाहि दया तुजपाशी ।

ऐसे कोण म्हणे ? हषिकेशी ! येइल  बाध   श्रृतीसी ॥४॥

तू सर्वज्ञ हरी ! कंसारी ! मनमोहन गिरिधारी !

तुकड्यादास म्हणे सुखकारी ! अमुचे दुःख निवारी ॥५॥