भक्ति - फुलांचा भार बहु, बहरावरि चित्त रमे भ्रमरू ।

आनंद मृदू पवनी डुलतो, सुख देत  सदा   तरु   प्रेमबळे ॥३॥

ज्ञान-फळे अति गोड रूचे, रस सेवु मुखाविण त्या तरुचे ।

तुकड्या म्हणे घ्या रे ! ज्यास रुचे, या या पुढती, व्हा मुक्त बळे ॥४॥