कुठवरी भोगशिल मौजा ? मग येति यमाच्या फौजा रे ! ।|धृ०।।

धन-दारा-सुत-साथी सगळे, राखतील दरवाजा ।

अंतकाळि देतील लोटुनी, काढूनी घेती बाजारे ! ।।२॥।

हालिमहाली पोरे सगळे, आजचि म्हणती राजा |

शेवट कोणी साथ करी ना, का भुलसी या साजा रे ! ।।२॥|

चालतिचे हे गोत, पाहुणे, आले अपुल्या काजा ।

काज सोडुनी व्यर्थ भटकसी, काळ वाजवी बाजा रे ! ।।३॥।

चोऱ्यांशीचा फेरा पडतो, कोण भोगि तव आजा ?

तुकड्यादास म्हणे भय मोठे, भज-भज सद्गुरु-राजा रे ! ।।४॥।