अगं मिरा ! ऐक माझं म्हणणं काय तुला आवडला  

गोपाळ ॥धृ0॥

उभि मिरा रंगमहालात मन हे रंगलं हरि - भजनात ।

सांगे पिता ही मात उभि का स्वस्थ अशि ग  ! महालात । काय 0 ॥१॥

सोड साधुचा संग  कर मिरा  ! राणींचा सहवास I

नको पिता  ! मज राज्य मज सुख देइल  तो नंदलाल । काय 0 ॥२॥

तोड तुळसिची माळ  घे मिरा  ! घाली नवसर हार ।

नको मला तो हार पिता ! मी ना सोडी हरिमाळ Iकाय0 ॥३॥

शुभ्र खादी ही सोड  घे मिरा  ! सुंदर भरजरि शाल ।

नको मला ती शाल  होतिल शेवटि तनुचे हाल । काय0 ॥४॥

सोड कृष्ण - मंदीर अग मिरा ! जाय घरी खुशियाल ।

नको मला घरदार  हरि माझा इथेच निभविल काळ । काय0 ॥५॥

सोड साधुचा बोध घे मिरा  ! वैभव भवसंसार ।

नको मला संसार  पिता  ! माझे श्रीहरि पुरविल लाड । काय0 ॥६॥

सांगे तुकड्यादास  हरिचे भक्त असेचि उदास ।

आस पुरवि रघुनाथ  पळतो त्यांना पाहता काळ ॥ काय0 ॥७॥