( चालः हे वंदन तुझे . . ) 

हो अंतर्मुख , बघ आत जरा, हा लखलखतो निज भानु खरा ॥ धृ०॥

सुंदर चमकत रंग मनोहर , गंगा - यमुना वाहति झरझर । 

गुंजारव करि अनहत सुखकर , बघता पडतो विसर पुरा ॥१॥ 

मना उन्मनी लागुनि राहे , जना विसरुनी आत्मप्रभा हे । 

जिकडे तिकडे दिसतचि राहे, भवबंध तरिच हे तोडि नरा ॥२॥

सार्थक याविण नाहि समज हे, अनुभवुनी घे तव हितगुज हे ।

तुकड्यादास म्हणे भजभज हे,चल जागजाग झणि करुनि त्वरा ॥३॥

       - पंढरपूर , दि . २६ - १२ - १९५५