जो जीवा व्यर्थ मारी । बहू दुष्ट तो दरिद्री ॥

तैसा पापी नाही कोणी । केली आयुष्याची हानी ॥

जन्मोजन्मीचे संचित । जीवा मारिल्या अहित ॥

तुकड्या म्हणे आत्मा काय । नाही नाही धरली सोय ॥