कर कर पश्चाताप ! सुधर तरि प्रार्थुनिया ईश्वरा ।

ऊठ भारता ! करोनी  त्वरा ।।२।।

पुण्य तुझ्या बहु पूर्वजाचिये, म्हणूनि टिकला तरी ।

नाहितर गती न होती बरी ।।

अजुनि तरी घे आशिर्वादा पाय पुढे चल धरी ।

धीर धर, जरा न मुळी घाबरी ।

सर्व देव आणि सर्व संत हे, बघती बसुनी वरी ।

जाग रे जाग भारता ! त्वरी ।।

या स्वातंत्र्याचे दीप उजळण्या तुला ।

सुविचार सुचू दे, मिटवुनि हा गलबला ।

हे पक्ष पंथ जाऊ दे लया, हो खुला ।

तुकड्यादास म्हणे सुख लाभो, पुढे तरी घर-घरा ।

देश हा   गौरवु   दे   साजिरा ॥३॥