(चाल: जीवन है, जीवन है...)

उमगलं, उमगलं, उमगलं जगाचं कोडं ।।धृ०।।

जग हे स्वार्थ विषानं भरलं ।

मायामोहवशानं वरलं ।

जाती - पंथ - पक्ष - शिरुनिया,  लागलं   वेड ।।१।।

जो तो व्यक्तितत्वानं भरला ।

राष्ट्रियभाव नसे मुळी उरला ।

माणुसकिचा तुटवडा पडला, दिसे जन भ्याड ।।२॥

याला मंत्र हवा समतेचा ।

बंधुत्वाचा, मानवतेचा ।

जाईल रोग तरिच   हा    साचा, कळलं   थोडं ।।३॥

या रे जन हो ! प्रार्थू सगळे ।

करुनी समुदायाचे मेळे ।

पसरुनि  सेवामंडळ - जाळे,   हटवु   पाखांड ।।४।।

मिटवुनि भेदभाव हा सारा ।

साजवु देशधर्म- सुविचारा ।

तुकड्यादास म्हणे   हा, तरीच   पसारा    गोड ।।५॥