(चाल: उठा गड्या ! अरुणोदय झाला..)

जिवंत राहण्याकरिता, दुसऱ्या दुःख सतत द्यावे ।

ध्येय नसे  हे    माणुसकीचे,  समज   मनोभावे ॥धृ०॥

जिवंत राहणे ध्येय न असते,कुकर्म करुनीही।

सत् - कृत्यास्तव मरण भूषवी, धन्य जीव  होई ॥१॥

समाज उन्नत करण्यासाठी, जगले संत-ऋषी।

आत्मसमर्पण प्रसंग येता, केले धरुनी   खुशी ।।२।।

परस्परांचे प्रेम जगावे, यासाठीच जगणे ।

तुकड्यादास म्हणे जे करणे, यासाठिच करणे ।।३॥