(चालः अवताराचे कार्य कराया...)

कुजेलना हे धन मातीतचि, शेवटी सोडुनि जाशिलना ।

कोणि न उपभोगी,मग यावर-भुत बनुनि तू राहशिलना ।।धृ०।।

घोरपडीपरी चिपकुनि बसशी, जरा न उपभोगी कणही ।

तसाच मरशिल क्षण येता मग,घारीपरी वरी फिरशिलना ।।१॥

यातुनी चुकशिल कसाबसा तर, आग घरावर जोर करी ।

नाहीतरि डाकूंचा हल्ला, येउनिया  धन   हरशिलना ॥२।।

ज्या रक्तावर धन जमले हे, कोण तुला ठेविल सुखी ?

सोड वासना धनदौलतिची, कसे तरी हे नाशिल  ना ॥३॥

धन हे देण्यानेच उसळते, दान करी धन मान करी ।

देण्याने वैभवास चढशिल, दाता म्हणवुनि घेशिलना ॥४॥

लुटवुनि देऊ नको धना परि सार्थक होईल तसे करी ।

तुकड्यादास म्हणे श्रीमंता ! अमर कीर्ति मग पाहशिलना ।।५।।

            दिल्ली रेल्वे प्रवास, दि. ०७-११-१९५५